ค้นเจอ 18 รายการ

รุกขกะ

หมายถึง[-ขะกะ] น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).

ยกเม็ดหมากรุกขึ้นอย่างลังเล, ไม่กล้าวางลงในกระดาน อุปมาว่าลังเล

ภาษาจีน举棋不定

รุกขมูลิกธุดงค์

หมายถึง[-มูลิกะ-] น. ธุดงค์อย่าง ๑ ใน ๑๓ อย่าง ที่ภิกษุจะต้องสมาทานว่าจะอยู่โคนต้นไม้เป็นประจำ. (ป. รุกฺขมูลิกธูตงฺค).

รุกข์, พฤกษ์

คำบาลีรุกฺข

คำสันสกฤตวฺฤกฺษ

รุกข-

อ่านว่ารุก-ขะ

รุกข์

อ่านว่ารุก

รุกขมูล

หมายถึงน. โคนต้นไม้, เรียกพระที่ถือธุดงค์อยู่โคนไม้ว่า พระรุกขมูล.

สวนรุกขชาติ

หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกพรรณไม้นานาชนิด โดยเฉพาะไม้ยืนต้นที่มีค่าทางเศรษฐกิจและไม้ดอกซึ่งมีอยู่ในท้องถิ่น มักเขียนป้ายบอกชื่อสามัญและชื่อวิทยาศาสตร์ไว้ด้วย เพื่อพักผ่อนหย่อนใจ เช่น สวนรุกขชาติที่ห้วยแก้ว จังหวัดเชียงใหม่. (อ. arboretum).

รุกข

อ่านว่ารุก-ขะ

รุกขกะ

อ่านว่ารุก-ขะ-กะ

รุกขมูลิกธุดงค์

อ่านว่ารุก-ขะ-มู-ลิ-กะ-ทุ-ดง

รุกขชาติ

ภาษาจีน树木