ผลการค้นหา

ระงับ

หมายถึงก. ยับยั้งไว้, ทำให้สงบ, เช่น ระงับคดี ระงับเรื่องราว.

เสนาแม้หมู่ใหญ่ พร้อมด้วยพระราชา รบอยู่ ไม่พึงได้ประโยชน์ที่สัตบุรุษผู้มีขันติพึงได้, เพราะว่าเวรทั้งหลายของผู้มีขันติเป็นกำลัง ย่อมสงบระงับ

restrain

แปลว่าระงับ

withheld

แปลว่ากริยาช่องที่ 2 ของ withhold, ระงับ

stifle

แปลว่าอดกลั้น, ระงับ

suppression

แปลว่าการระงับ

การห้ามปราม,การบังคับไม่ให้ทำ,การระงับ

ภาษาญี่ปุ่น抑圧

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นよくあつ

การห้าม,การระงับ

ภาษาญี่ปุ่น禁圧

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきんあつ

ทำให้สงบลง,สงบ(จิตใจ),บรรเทา,ระงับ

ภาษาญี่ปุ่น静める

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしずめる

ระงับ

ภาษาจีน制止

เวรของผู้จองเวร ย่อมไม่ระงับ

break up

แปลว่ายุติ, เลิก, หยุด, ระงับ