ตัวกรองผลการค้นหา
ยุค
หมายถึงน. คู่, ทั้งสอง. (ป., ส.).
ยุคนธร
หมายถึง[-คนทอน] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๑ ซึ่งเป็นชั้นในที่สุดในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ, ใช้ ยุคันธร หรือ ยุคุนธร ก็มี. (ป., ส.). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).
ยุคุนธร
หมายถึงน. ยุคนธร. (ดู ยุคนธร).
ล้ำยุค,ล้ำสมัย
หมายถึงว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.
short wave radio
แปลว่าวิทยุคลื่นสั้น
vicotorian
แปลว่ารัชสมัยหนึ่งของอังกฤษ เรียกสมัยวิคตอเรีย ตั้งแต่กลาง-ปลายศตวรรษที่ 19 ใช้เป็นชื่อเรียกยุคของเครื่องเรือนและสถาปัตยกรรมของอังกฤษ
proterozoic
แปลว่าธรณีวิทยายุคโบราณ
stone age
แปลว่ายุคหิน (สมัยที่มนุษย์ใช้หินเป็นเครื่องมือ)
กลียุค
หมายถึง[กะลี-] น. ชื่อยุคที่ ๔ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง ๑ ใน ๔ ส่วน เมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค และอายุของมนุษย์ก็สั้นลงโดยไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน. (ป., ส. กลิยุค). (ดู จตุรยุค).
ไตรดายุค
หมายถึง[ไตฺร-] น. ชื่อยุค ที่ ๒ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะและอายุของมนุษย์ลดลงเหลือ ๓ ใน ๔ ส่วนเมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค. (ส. เตฺรตายุค; ป. เตตายุค). (ดู จตุรยุค).
ทรยุค
คำบาลีทุร+ยุค
คำสันสกฤตทุสฺ+ยุค
ultramodern
แปลว่าล้ำยุค