ผลการค้นหา

ฟุ้ง

หมายถึงก. ตลบไป เช่น หอมฟุ้ง กลิ่นฟุ้ง, ปลิวไป, กระจายไป, เช่น ฝุ่นฟุ้ง. ว. มากเกินควร (ใช้แก่กริยาคุย) เช่น คุยฟุ้ง.

เฟื่องฟุ้ง

หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า.

ฟุ้ง

หมายถึงลอยขึ้น

ภิกษุผู้ฟุ้งซ่าน คลอนแคลน อาศัยมิตรชั่ว ถูกคลื่นท่วมทับ (อดทนต่อคำสั่งสอนไม่ได้) ย่อมจมลงในห้วงน้ำใหญ่

ผู้สงบ เว้นบาป ฉลาดพูด ไม่ฟุ้งซ่าน ย่อมขจัดบาปธรรมเสียได้ เหมือนลมกำจัดใบไม้ฉะนั้น

well-known

แปลว่าฟุ้งเฟื่อง

prosperous

แปลว่าฟุ้งเฟื่อง

be disseminated

แปลว่าเฟื่องฟุ้ง

extravagant

แปลว่าฟุ่มเฟือย, ฟุ้งเฟ้อ, สุรุ่ยสุร่าย, สิ้นเปลือง

พัดจนฟุ้งตลบหรือปลิวว่อน,ทำให้ฮือฮาขึ้นมา,ก่อให้เกิด

ภาษาญี่ปุ่น巻き起こす

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまきおこす

ในรูปดูฟรุ้งฟริ้ง เจอตัวจริงวิ่งฝุ่นฟุ้ง

จิตใจฟุ้งซ่าน, ความคิดเตลิดเปิดเปิง

ภาษาจีน意马心猿