ตัวกรองผลการค้นหา
พิศ
หมายถึง[พิด] ว. ยี่สิบ. น. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท ว่า ทองพิศ. (ส. วึศ; ป. วีส).
พิศวาส
หมายถึง[พิดสะหฺวาด] ว. รักใคร่, สิเนหา, เช่น ไม่น่าพิศวาส. (ส. วิศฺวาส; ป. วิสฺสาส ว่า ความคุ้นเคย).
พิศุทธ์
หมายถึงว. สะอาด, ใส, ขาว, หมดจด, บริสุทธิ์, หมดมลทิน, ไม่มีความเสียหาย, ไม่มีตำหนิ. (ส. วิศุทฺธ; ป. วิสุทฺธ).
ชวนพิศ
แปลว่าดึงดูดจิตใจให้พิศวง
เพลินพิศ
แปลว่าชวนให้เพลิดเลินน่าหลงใหล
คำบาลีวิสฺสาส
คำสันสกฤตวิศฺวาส
broad
แปลว่าพิศาล
purity
แปลว่าพิศุทธิ์
magic
แปลว่าวิเศษ, น่าพิศวง
wonderingly
แปลว่าอย่างน่าพิศวง, อย่างน่าประหลาดใจ
ตกใจ,ประหลาดใจ,พิศวง
ภาษาญี่ปุ่น驚
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきょう
เพ็ญพิศ
แปลว่างดงามชวนมอง