ผลการค้นหา

ผึ่ง

หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือสำหรับถากไม้ชนิดหนึ่ง รูปคล้ายจอบ.

elegantly

แปลว่าอย่างงดงาม, อย่างดีเลิศ, อย่างสละสลวย, อย่างประณีต, อย่างผึ่งผาย, อย่างภูมิฐาน

flake

แปลว่าแผ่นไม้สำหรับตากหรือผึ่งปลา

dignified

แปลว่าสง่างาม, สง่าผ่าเผย, ภูมิฐาน, ผึ่งผาย, เป็นผู้ดี

maestoso

แปลว่าอย่างผึ่งผาย (ทางดนตรี), อย่างสง่างาม

grandeur

แปลว่าความสง่างาม, ความผึ่งผาย, ความโอ่โถง

ภูมิฐาน,ผึ่งผาย

ภาษาญี่ปุ่น貫禄

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかんろく

การนำสิ่งของออกผึ่งแดดในฤดูร้อนเพื่อป้องกันแมลงและรา

ภาษาญี่ปุ่น虫干し

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นむしぼし

สง่าผ่าเผย ผึ่งผาย

ภาษาจีน大大落落

ผึ่งลม

ภาษาจีน晾

ผึ่งลม

ภาษาจีน吹风

หูผึ่ง

หมายถึงว. เอาใจใส่อยากฟังอยากรู้.