ค้นเจอ 10 รายการ

ปุปผะ

อ่านว่าปุบ-ผะ

โศผะ

หมายถึง(ราชา) น. ความบวม, ความพอง, โศถะ ก็ว่า. (ส. โศผ, โศถ).

โผะ

หมายถึงว. เสียงที่หมอและควาญช้างร้องเมื่อทำพิธีบำรูงาช้าง เป็นการเยาะเย้ยเมื่อรำท่าต่าง ๆ แล้ว.

ผะ

หมายถึงใช้แทน ประ เช่น ผะเด ผะเด็น ผะแดง ผะเทศ.

พระโศผะ

หมายถึงบวม,อาการบวม

บุปผ-

อ่านว่าบุบ-ผะ

ปุปผะ

หมายถึง[ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. (ป.; ส. บุษฺป).

ผะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ผ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ผะผก ผะผ่อง ผะผ้าย ผะผ่าว ผะผํ้า.

เผะ

หมายถึงว. เผละ.

บุปผ

อ่านว่าบุบ-ผะ