ตัวกรองผลการค้นหา
ผอก
หมายถึงน. การกินข้าว; ข้าวที่กิน; ภาชนะที่อาจสวมหรือใส่สิ่งอื่นได้, ปลอก; ปลาหรือกุ้งประสมตำกับเกลือ. (ถิ่น-อีสาน) ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย.
หมายถึงว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง. (ม. คำหลวง มหาราช).
ข้าวผอก
หมายถึงน. ข้าวห่อหรือข้าวที่บรรจุกระบอกไปกินกลางวัน.
ผงซักผอก
ภาษาพม่าအ၀တ္ေလ်ာ္ဆပ္ျပာမႈန္႕
container
แปลว่าผอก
ข้าวผอกกระบอกน้ำ
หมายถึงน. ของกินเล็ก ๆ น้อย ๆ และมีกระบอกนํ้าเล็ก ๆ กรอกนํ้าแขวนกิ่งไม้ผูกไว้กับบันไดเรือน ใช้เซ่นผีในเทศกาลตรุษ.
cover
shrimp or fish mixed with salt
เลี้ยงผอก
หมายถึงก. นำข้าวไปให้ชาวนากินในเวลาทำนา.