ตัวกรองผลการค้นหา
กระจอนป่า
หมายถึงดอกสลิด ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง เกิดตามป่า เป็นไม้พุ่ม เรียก ต้นกระจอน.
คำไวพจน์ ป่า | คำคล้าย ป่า
ขี้เหล็กป่า
หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เกิดในป่า เรียก ขี้เหล็กป่า ขนาดเท่าขี้เหล็กบ้านแต่ใบใหญ่กว่า ใช้ทำยาแก้ไข้ได้ดี.
ป่าน
อ่านว่าป่าน
สารภีป่า
หมายถึงดู พะวา.
สุดสายป่าน
หมายถึงว. สุดกำลังความสามารถที่จะควบคุมดูแลหรือดึงกลับได้ เช่น ตามใจลูกเสียจนสุดสายป่านจะไม่เสียเด็กได้อย่างไร.
ระกำนา,ระกำป่า
หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).
หมูป่า
หมายถึงน. ชื่อหมูซึ่งเป็นต้นกำเนิดของหมูบ้าน รูปร่างลักษณะคล้ายหมูบ้าน แต่ปากและจมูกยื่นยาวกว่าปลายบานใช้สำหรับดุดดิน ลำตัวมีขนดกหยาบสีดำ ๆ ขนแผงคอยาว ตัวผู้มีเขี้ยวใหญ่ยื่นยาวพ้นปาก กินพืช ลูกอ่อนสีนํ้าตาลอ่อน มีลายขาวเป็นทางตามยาว ในประเทศไทยเป็นชนิด Sus scrofa พบในป่าทุกภาค.
หูป่าตาเถื่อน
หมายถึงว. รู้ไม่ทันเหตุการณ์เพราะอยู่ห่างไกลหรือไม่สนใจเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้ขนบธรรมเนียมว่าควรปฏิบัติอย่างไรเพราะไม่ได้รับการอบรม เช่นคนสามัญเดินบนลาดพระบาท.
Notch
แปลว่าร่องบาก [สิ่งแวดล้อมน้ำ]; รอยเจาะ, รอยบาก [ป่าไม้]; รอยบาก [อุตสาหกรรมเหล็ก]
paradise
แปลว่าสวนสวรรค์ แดนสุขาวดี, ฟากฟ้า ป่าหิมพานต์
Bleeding
แปลว่าการเยิ้ม [โยธา] ; การย้อมสีเนื้อไม้ [ช่างก่อสร้าง] ; การแตกซึม [อุตสาหกรรมเหล็ก] ; การคายสี [สี-วาร์นิช] ; การซึมออก [ป่าไม้]
vessel
แปลว่าภาชนะ [โยธา] ; เวสเซล [ป่าไม้]