ผลการค้นหา

ปล้องขน

หมายถึงน. หญ้าปล้องขน. (ดู ขน ๓).

ปล้องทอง

หมายถึงน. ชื่องูชนิด Boiga dendrophila ในวงศ์ Colubridae ตัวโต ยาวประมาณ ๑.๗ เมตร สีดำมีลายสีเหลืองพาดขวางเป็นปล้อง ๆ ตลอดตัวอาศัยตามป่าโกงกางในภาคใต้ของประเทศไทย มีพิษอ่อน.

section

แปลว่าปล้อง

ขัดจังหวะ ทะลุกลางปล้อง

ภาษาจีน打岔

สัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง ตัวเป็นปล้อง คล้ายกิ้งกือ

ภาษาจีน马陆

สัตว์ประเภทมีเท้าเป็นปล้องมีชีวิตอยู่บนสาหร่ายทะเล

ภาษาจีน麦秆虫

ปล้องข้อต่อ ห่วงลูกโซ่

ภาษาจีน环节

ปล้อง

หมายถึง[ปฺล้อง] น. ช่วงระยะระหว่างข้อของไม้ไผ่หรืออ้อย ฯลฯ, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอปล้อง คือ คอที่มีริ้วรอยเห็นเป็นปล้อง ๆ.

หญ้าถอดปล้อง

หมายถึงน. ชื่อเฟินชนิด Equisetum debile Roxb. ex Vauch. ในวงศ์ Equisetaceae ลำต้นเป็นปล้อง ๆ มักขึ้นตามรอยแตกของกำแพง ใช้ทำยาได้.

jointed

แปลว่าเป็นข้อ ๆ , เป็นปล้อง ๆ ต่อกัน

segmentary

แปลว่าซึ่งมีลักษณะเป็นปล้อง ๆ หรือเป็นข้อ ๆ

cut in

แปลว่าทะลุกลางปล้อง