ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บุพการี, parent
parent
แปลว่าบุพการี
บุพการี
หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.
ผู้บุพการี
หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.
บรรพบุรุษ บุพการี สำนักวัตถุประสงค์
ภาษาจีน宗
กตัญญูต่อบุพการี,ดูแลเอาใจใส่(พ่อแม่),การปฏิบัติตนทดแทนคุณบิดามารดา
ภาษาญี่ปุ่น孝行
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこうこう
ภาษาจีน父母