ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฉนำ, ขนำ, ถนำ, อนำ, หนำ
ฉนำ
อ่านว่าฉะ-หฺนำ
ถนำ
อ่านว่าถะ-หฺนำ
พันธนำ
อ่านว่าพัน-ทะ-นำ
ขนำ
อ่านว่าขะ-หฺนำ
จระนำ
อ่านว่าจะ-ระ-นำ
โรงรับจำนำ
หมายถึงน. สถานที่รับจำนำสิ่งของ, ถ้าเป็นของเทศบาลหรือกรุงเทพมหานคร เรียกว่า สถานธนานุบาล, ถ้าเป็นของกรมประชาสงเคราะห์ เรียกว่า สถานธนานุเคราะห์; (กฎ) สถานที่รับจำนำซึ่งประกอบการรับจำนำสิ่งของเป็นประกันหนี้เงินกู้เป็นปรกติธุระ แต่ละรายมีจำนวนเงินไม่เกิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท และหมายความรวมตลอดถึงการรับหรือซื้อสิ่งของโดยจ่ายเงินให้สำหรับสิ่งของนั้นเป็นปรกติธุระ แต่ละรายมีจำนวนเงินไม่เกิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท โดยมีข้อตกลงหรือเข้าใจกันโดยตรงหรือโดยปริยายว่าจะได้ไถ่คืนในภายหลังด้วย.
อิ่มหนำ
หมายถึงว. อิ่มเต็มที่ (ใช้แก่กริยากิน), อิ่มหนำสำราญ ก็ว่า.
บทนำ
หมายถึงน. บทบรรณาธิการ.
การนำ
หมายถึง(ไฟฟ้า) น. การเคลื่อนที่ของกระแสไฟฟ้าผ่านตัวนำหรือฉนวน; (ความร้อน) การส่งถ่ายพลังงานความร้อนผ่านเทหวัตถุโดยวิธีการซึ่งโมเลกุลของเทหวัตถุนั้นกระทบกระแทกกันเนื่องจากโมเลกุลสั่นสะเทือนอย่างรวดเร็วมาก.
โกปินำ
หมายถึง(โบ; กลอน) น. ผ้าปิดของลับ เช่น แล้วเกี่ยวรัดโกปินำ. (รามเกียรติ์ ร. ๑). (ป. โกปิน).
หมายถึง[ขะหฺนำ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กระท่อมชั่วคราวในทุ่งนาเป็นต้น.
จำนำ
หมายถึงก. ประจำ, เรียกผู้ซื้อขายหรือติดต่อกันเป็นประจำว่า เจ้าจำนำ. (กฎ) น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้จำนำ ส่งมอบสังหาริมทรัพย์สิ่งหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับจำนำ เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้. (แผลงมาจาก จำ).