ตัวกรองผลการค้นหา
ดุลย,ดุลย-
หมายถึง[ดุนละยะ-, ดุนยะ-] ว. เท่ากัน, เสมอกัน, ทัดเทียมกัน. (ป., ส.).
อดุลย-
อ่านว่าอะ-ดุน-ละ-ยะ
ดุลย-
อ่านว่าดุน-ละ-ยะ
อ่านว่าดุน-ยะ
อดุล,อดุลย,อดุลย-,อดุลย์
หมายถึง[อะดุน, อะดุนละยะ-, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ, ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).