ค้นเจอ 676 รายการ

ดาวดึงส์

อ่านว่าดาว-วะ-ดึง

ทวัตดึงส์

อ่านว่าทะ-วัด-ดึง

ทวดึงส์

อ่านว่าทะ-วะ-ดึง

ดองดึง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Gloriosa superba L. ในวงศ์ Colchicaceae ปลายใบม้วนลง กลีบดอกเป็นคลื่น สีแดงและเหลือง หัวมีพิษ. (ข. ฎงฎึง).

ดาวดึงส์

หมายถึง[ดาววะ-] น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๒ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ จาตุมหาราชหรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี มีพระอินทร์เป็นผู้ครอง. (ป. ตาวตึส; ส. ตฺรยสฺตฺรึศตฺ).

ดิง,ดึง

หมายถึงก. ดีดทำเสียงดิง ๆ เช่น ดีดพิณ ใช้ว่า ดิงพิณ หรือ ดึงพิณ. (ไทยใหญ่ ดิง ว่า พิณ).

ดึง

หมายถึงก. เหนี่ยวมา, ฉุดมา, รั้งมา; ดีด เช่น ดึงพิณ ว่า ดีดพิณ.

ดึงสะ

หมายถึงว. สามสิบ. (ป. ตึส).

water, hygroscopic

แปลว่าน้ำที่หุ้มเม็ดดิน : น้ำหรือความชื้นในดินซึ่งจับยึดติดแน่นเป็นเยื่อบาง ๆ รอบเม็ดดิน แรงจับยึดนี้มีมากจนพืชไม่สามารถดูดน้ำไปใช้ได้ และน้ำไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ด้วยแรงดึงดูดของโลกและแรงดูดซึม (capillary force) บางทีเรียกว่า hygroscopic moisture

cohesive force

แปลว่าแรงดึงดูดของโมเลกุลชนิดเดียวกัน

puller

แปลว่า( รถยนต์ ) เครื่องดึงหรือฉุดลาก

ultimate stress

แปลว่า(วิศว) แรงประลัย, คือแรงที่ถูกดึงจนวัตถุทนต่อไปไม่ไหว