ตัวกรองผลการค้นหา
ดาวดึงส์
อ่านว่าดาว-วะ-ดึง
ทวัตดึงส์
อ่านว่าทะ-วัด-ดึง
ทวดึงส์
อ่านว่าทะ-วะ-ดึง
ดองดึง
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Gloriosa superba L. ในวงศ์ Colchicaceae ปลายใบม้วนลง กลีบดอกเป็นคลื่น สีแดงและเหลือง หัวมีพิษ. (ข. ฎงฎึง).
หมายถึง[ดาววะ-] น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๒ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ จาตุมหาราชหรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี มีพระอินทร์เป็นผู้ครอง. (ป. ตาวตึส; ส. ตฺรยสฺตฺรึศตฺ).
ดิง,ดึง
หมายถึงก. ดีดทำเสียงดิง ๆ เช่น ดีดพิณ ใช้ว่า ดิงพิณ หรือ ดึงพิณ. (ไทยใหญ่ ดิง ว่า พิณ).
ดึง
หมายถึงก. เหนี่ยวมา, ฉุดมา, รั้งมา; ดีด เช่น ดึงพิณ ว่า ดีดพิณ.
ดึงสะ
หมายถึงว. สามสิบ. (ป. ตึส).
water, hygroscopic
แปลว่าน้ำที่หุ้มเม็ดดิน : น้ำหรือความชื้นในดินซึ่งจับยึดติดแน่นเป็นเยื่อบาง ๆ รอบเม็ดดิน แรงจับยึดนี้มีมากจนพืชไม่สามารถดูดน้ำไปใช้ได้ และน้ำไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ด้วยแรงดึงดูดของโลกและแรงดูดซึม (capillary force) บางทีเรียกว่า hygroscopic moisture
cohesive force
แปลว่าแรงดึงดูดของโมเลกุลชนิดเดียวกัน
puller
แปลว่า( รถยนต์ ) เครื่องดึงหรือฉุดลาก
ultimate stress
แปลว่า(วิศว) แรงประลัย, คือแรงที่ถูกดึงจนวัตถุทนต่อไปไม่ไหว