ตัวกรองผลการค้นหา
คีตกะ
หมายถึง[คีตะกะ] (แบบ) น. เพลงขับ, การขับร้อง, เช่น แลคีตสำเนียงบรรสาน. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
คีต
อ่านว่าคีด
คีต-
อ่านว่าคี-ตะ
วนคีตา
แปลว่าดนตรีแห่งพงไพร
ธรรมสังคีติ
หมายถึงน. การสังคายนาธรรม, การร้อยกรองธรรม. (ส. ธรฺม + สํคีติ; ป. ธมฺมสงฺคีติ).
สังคีต
หมายถึง[-คีด] น. การร้องรำทำเพลง เช่น สังคีตศิลป์. (ป.; ส. สํคีต).
สังคีติ
หมายถึงน. สังคายนา, การสวดพร้อมกันและเป็นแบบเดียวกัน, การประชุมชำระพระไตรปิฎกให้เป็นแบบเดียวกัน. (ป.).
คำบาลีคีต
คำสันสกฤตคีต
คีตกานท์
แปลว่าบทกลอนที่ขับร้อง
คีตพล
แปลว่าผู้มีกำลังในการขับร้อง
อ่านว่าคี-ตะ-กะ
อ่านว่าสัง-คีด