ตัวกรองผลการค้นหา
ข่มขืน
หมายถึงก. บังคับ, ขืนใจ, ขู่เข็ญ.
ข่มขืนกระทำชำเรา
หมายถึง(กฎ) น. ชื่อความผิดอาญาฐานขืนใจกระทำการร่วมประเวณีกับหญิงซึ่งมิใช่ภรรยาของตน โดยขู่เข็ญด้วยประการใด ๆ หรือใช้กำลังประทุษร้ายหญิงซึ่งอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือทำให้หญิงเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น.
ขืนใจ
หมายถึงก. บังคับให้ยอมทำตาม เช่น ขืนใจเด็กให้กินยา; ข่มขืน.
rape
แปลว่าข่มขืน
felony
แปลว่าอาชญากรรม, การฆาตกรรม, การข่มขืนกระทำชำเรา, การกระทำผิด
defiance
แปลว่าการท้าทาย, การไม่ยอมทำตาม, การแข็งขืน, การไม่เชื่อฟัง
disobey
แปลว่าไม่เชื่อฟัง, ขัดขืน, ฝ่าฝืน
mutinous
แปลว่าซึ่งแสดงการขัดขืน, ซึ่งควบคุมได้ยาก
gang-rape
แปลว่าข่มขืน, รุมโทรมหญิง
defy
แปลว่าขัดขืน
resist
แปลว่าแข็งขืน
gang-bang
แปลว่าการข่มขืนหมู่