ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขยะแขยง, แขยง, sick, revolt, ขี้เดียด, repulse
ขยะแขยง
หมายถึง[ขะหฺยะขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.
disgusting
แปลว่าน่าขยะแขยง
horrify
แปลว่าทำให้หวาดกลัว, ทำให้ตกใจ, ทำให้ขยะแขยง
horror
แปลว่าความหวาดกลัว, ความขยะแขยง
nauseousness
แปลว่าความน่าขยะแขยง
gruesomely
แปลว่าอย่างน่าสยดสยอง, อย่างน่าขยะแขยง
crawly
แปลว่าน่าขนลุก, น่าขยะแขยง
repugnance
แปลว่าความรังเกียจมาก, ความเกลียดชัง, ความขยะแขยง
repulsive
แปลว่าน่ารังเกียจ, น่าขยะแขยง
be disgusting
nastiness
แปลว่าความน่ารังเกียจ, ความน่าขยะแขยง
loathsome
แปลว่าน่ารังเกียจ, น่าเกลียด, น่าขยะแขยง