ตัวกรองผลการค้นหา
กุย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. หมัด, กำปั้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลูก ว่า ลูกกุย เช่น เตรียมลูกกุยมาทั่วที่ตัวดี. (ขุนช้างขุนแผน).
scratch
แปลว่าครูดออก, ขูดออก, ตะกุยออก, ขัด
ก.ว.
ย่อมาจากโรงเรียนกุยบุรีวิทยา จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
ว.ย.
ย่อมาจากโรงเรียนอนุบาลกุยบุรี (วัดวังยาว) จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
ตะกุย
ภาษาจีน抓
ตะกุยตะกาย
หมายถึงก. พยายามป่ายปีนให้พ้นอันตราย.
scrabble about
แปลว่าคุ้ย, เขี่ย, ตะกุย, คลำหา
หมายถึงเหม็นสาบ
หมายถึงน. ชาวป่าพวกหนึ่งคล้ายพวกมูเซอ.
หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.
กุยเล้ย
ภาษาจีน斗笠
กุยช่าย