ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กสิณ
อาโลกกสิณ
หมายถึง[-โลกะกะสิน] น. การเจริญสมถกรรมฐานโดยตั้งใจเพ่งแสงสว่างเป็นอารมณ์. (ป.).
กสิณ
หมายถึง[กะสิน] น. สมถกรรมฐานหมวดหนึ่งว่าด้วยอารมณ์ที่กำหนดธาตุ ๔ คือ ปฐวี (ดิน) อาโป (นํ้า) เตโช (ไฟ) วาโย (ลม), ว่าด้วยวรรณะ (สี) ๔ คือ นีล (สีเขียว) ปีต (สีเหลือง) โลหิต (สีแดง) โอทาต (สีขาว), ว่าด้วยอากาศ (ที่ว่าง) และ อาโลก (แสงสว่าง) รวมเป็น ๑๐ อย่าง. (ป.).
อาโปกสิณ
หมายถึง[-กะสิน] น. วิธีเจริญสมถกรรมฐานโดยยึดหน่วงเอาธาตุนํ้าเป็นอารมณ์.
อ่านว่าอา-โป-กะ-สิน
อ่านว่าอา-โล-กะ-กะ-สิน
แปลว่าการทำให้เกิดความสงบ, อุปกรณ์สำหรับเพ่งเพื่อให้เกิดสมาธิ
กสิณ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
กสิน เป็นคำที่เขียนผิด ❌
อ่านว่ากะ-สิน