ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระแหน,-กระแหน, แขนะ, กระแหนะ, กระแหน่, กระแหนบ, กะ-, กระแหน, กะ, แกนะ
กระแหนะ
อ่านว่ากฺระ-แหฺนะ
หมายถึง[-แหฺนะ] น. ลายปูนปิดทอง. ก. แตะ, เติม; ว่าเปรียบเปรย; กรรมวิธีในการสร้างงานประติมากรรมตกแต่ง หรือวิธีการช่างจุลศิลป์ประเภทหนึ่ง โดยใช้สมุกปั้นเป็นลวดลายหรือรูปภาพติดเข้ากับพื้นไม้หรือพื้นกระดาษ เช่น ปั้นหน้ายักษ์หน้าลิงติดลงบนกะโหลกปิดกระดาษทำเป็นหัวโขน, แขนะ ก็ว่า.