ตัวกรองผลการค้นหา
(กระดูก)ลูกสะบ้า
ภาษาญี่ปุ่น膝蓋骨
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしつがいこつ
ลูกสะบ้า
หมายถึงน. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, สะบ้าหัวเข่า ก็ว่า.
ถึงกระดูก
ภาษาจีน彻骨
สะบ้าหัวเข่า
หมายถึงน. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, ลูกสะบ้า ก็ว่า.
กระดูก
ภาษาเกาหลี뼈
ภาษาพม่าအရိုး
ภาษาจีน骨头
หมายถึงน. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก.
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.
ภาษาญี่ปุ่น骨
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นほね