ค้นเจอ 113 รายการ

พิมพ-

อ่านว่าพิม-พะ

วสภะ

อ่านว่าวะ-สะ-พะ

ศรภะ

อ่านว่าสะ-ระ-พะ

ศุภ-

อ่านว่าสุบ-พะ

สรภะ

อ่านว่าสะ-ระ-พะ

แพะ

ภาษาจีน山羊

สัพ,สัพพะ

หมายถึงว. สรรพ, ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด. (ป. สพฺพ; ส. สรฺว).

ป่าแพะ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ป่าละเมาะ.

โผฏฐัพ,โผฏฐัพ-,โผฏฐัพพะ

หมายถึง[โผดถับพะ-] น. สิ่งที่มาถูกต้องกาย คือ สิ่งที่เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หยาบ ละเอียด. (ป.).

พะ

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า; ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน; ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.

พะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.

บูรพ์,บูรพะ

หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.