ตัวกรองผลการค้นหา
พิมพ-
อ่านว่าพิม-พะ
วสภะ
อ่านว่าวะ-สะ-พะ
ศรภะ
อ่านว่าสะ-ระ-พะ
ศุภ-
อ่านว่าสุบ-พะ
สรภะ
แพะ
ภาษาจีน山羊
สัพ,สัพพะ
หมายถึงว. สรรพ, ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด. (ป. สพฺพ; ส. สรฺว).
ป่าแพะ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ป่าละเมาะ.
โผฏฐัพ,โผฏฐัพ-,โผฏฐัพพะ
หมายถึง[โผดถับพะ-] น. สิ่งที่มาถูกต้องกาย คือ สิ่งที่เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หยาบ ละเอียด. (ป.).
พะ
หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า; ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน; ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.
หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.
บูรพ์,บูรพะ
หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.