ตัวกรองผลการค้นหา
สาธย,สาธย-,สาธยะ
หมายถึง[-ทะยะ-] ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).
เยภุย,เยภุย-,เยภุยยะ
หมายถึง[เยพุยยะ-] ว. มาก, ชุกชุม. (ป.).
เยอะ,เยอะ,เยอะแยะ
หมายถึงว. มากเหลือหลาย, ถมไป, เช่น อาหารมีเยอะ ข้าวของเยอะแยะ.
พระภาติยะ
หมายถึงหลานที่ลูกของพี่ชาย หรือน้องชาย
เปีย,เปียะ,เปี๊ยะ
หมายถึงน. ขนมเปีย. (ดู เปีย ๒).
ภาคียะ
หมายถึงว. ควรแบ่งเป็นส่วน, เป็นส่วน.
มัจฉริยะ
หมายถึงน. ความตระหนี่. (ป.; ส. มาตฺสรฺย).
เกี๊ยะ
หมายถึงน. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).
ขาทนียะ
หมายถึง[ขาทะ-] (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว, มักใช้เข้าคู่กับคำ โภชนียะ เป็น ขาทนียโภชนียะ หมายความว่า อาหารที่ควรเคี้ยวและอาหารที่ควรบริโภค. (ป.).
ตึงเปรี๊ยะ
หมายถึงว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.
ทวยะ
หมายถึง[ทะวะยะ] น. หมวด ๒, ส่วนทั้ง ๒. (ป., ส.).
ตติยะ
คำบาลีตติย
คำสันสกฤตตฺฤตีย