ตัวกรองผลการค้นหา
เปรียญ
อ่านว่าปะ-เรียน
เลป-
อ่านว่าเล-ปะ
วัปป-
อ่านว่าวับ-ปะ
วัปปะ
สัปปะ
อ่านว่าสับ-ปะ
สูปะ
อ่านว่าสู-ปะ
สมีปะ
หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).
มธุปะ
หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
ปะยาง
ภาษาญี่ปุ่นバンク修理
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นバンクしゅうり
เย็บปะ
ภาษาจีน缝补
ปะแป้ง
ปสุต
หมายถึง[ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).