ตัวกรองผลการค้นหา
บรรเลง
หมายถึง[บัน-] ก. ทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.
ปลง
หมายถึง[ปฺลง] ก. เอาลง เช่น ปลงหม้อข้าว, ปล่อยหรือเปลื้องให้พ้นไป (ในลักษณะที่รู้สึกว่าหนักอยู่) เช่น ปลงหาบ; เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น มีความหมายต่าง ๆ.
ปลดปลง
หมายถึง(กลอน) ก. ตาย.
dulute
แปลว่า(เคมี) ทำให้บางเบา, เจือจางให้อ่อนลง
tail piece
แปลว่า(การพิมพ์) ลวดลายประดับที่พิมพ์ไว้ท้ายบทในหนังสือ หรือพิมพ์ไว้ตอนท้ายของบทที่จบลง
ปิดหีบไม่ลง
หมายถึง(ปาก) ว. มีรายจ่ายสูงกว่ารายได้ (มักใช้แก่งบประมาณแผ่นดินที่ไม่สู่ดุล).
แปลง
หมายถึง[แปฺลง] น. ที่โล่งแห่งหนึ่ง ๆ เช่น คล้องช้างกลางแปลง, พื้นที่ที่กำหนดไว้แห่งหนึ่ง ๆ เช่น นาแปลงหนึ่ง, ที่เป็นแอ่งมีโคลนเลนซึ่งคนหรือสัตว์ทำขึ้น เช่น แปลงหมู แปลงควาย.
แผลง
หมายถึง[แผฺลง] ก. แปลงสิ่งเดิมให้เพี้ยนแปลกไป เช่น แผลงสระ แผลงพยัญชนะ. ว. ที่แตกต่างไปจากปรกติ เช่น เล่นแผลง คำแผลง.
เพลง
หมายถึง[เพฺลง] น. สำเนียงขับร้อง, ทำนองดนตรี, กระบวนวิธีรำดาบรำทวนเป็นต้น, ชื่อการร้องแก้กัน มีชื่อต่าง ๆ เช่น เพลงปรบไก่ เพลงฉ่อย; โดยปริยายหมายถึง แบบอย่าง เช่น ต่างกันไปคนละเพลง. (พระราชหัตถเลขา ร. ๕ ถึงสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส), ชั้นเชิง เช่น ร้อยภาษามาสู่เคยรู้เพลง. (อภัย).
sash chain
แปลว่าโซ่ผูกเหล็กถ่วงของหน้าต่างชักขึ้นชักลง
reciprocating-engine
แปลว่าเครื่องยนต์หรือเครื่องจักรไอน้ำที่ใช้ลูกสูบชักขึ้นลง
boundary marker
แปลว่า(การบิน) เครื่องหมายบอกเขตในบริเวณท่าอากาศยานขึ้นลง