ตัวกรองผลการค้นหา
ปริจาริกา
อ่านว่าปะ-ริ-จา-ริ-กา
ลฐิกา
อ่านว่าลัด-ถิ-กา
วธุกา
หมายถึงน. ลูกสะใภ้. (ป.).
วาลิกา,วาลุกา
หมายถึงน. กรวด, ทราย. (ป., ส.).
โศกา
หมายถึงก. ร้องไห้ เช่น รู้ว่าผิดแล้วก็แก้ตัวใหม่ อย่ามัวแต่นั่งโศกาอยู่เลย.
สงกา
หมายถึงน. ความสงสัย. (ป. สงฺกา; ส. ศงฺกา).
สมอเกา
หมายถึงก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.
สีกา
หมายถึง(ปาก) น. คำที่บรรพชิตเรียกคฤหัสถ์ผู้หญิง, คู่กับ ประสก. (ตัดมาจาก อุบาสิกา).
มุทรา,มุทริกา
หมายถึง[มุดทฺรา, มุดทฺริ-] น. มุททา. (ส. มุทฺรา, มุทฺริกา; ป. มุทฺทา).
ยามเกา
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ปุนัพสุ มี ๓ ดวง, ดาวตาเรือชัย ดาวหัวสำเภา ดาวสะเภา ดาวสำเภาทอง หรือ ดาวปุนัพพสู ก็เรียก.
เยภุยสิกา
หมายถึงน. ความเห็นข้างมาก. (ป. เยภุยฺยสิกา).
ระกา
หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๑๐ ของรอบปีนักษัตร มีไก่เป็นเครื่องหมาย.