พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความสุข

พุทธสุภาษิต หรือ พุทธศาสนสุภาษิต  หมายถึง ถ้อยคำดี ๆ ในพระพุทธศาสนา  แต่ไม่ได้หมายความเฉพาะคำที่พระพุทธองค์ตรัสไว้เท่านั้น แม้สุภาษิตแทบทั้งหมดจะเป็นพระพุทธพจน์ก็ตาม แต่ก็ยังมีสุภาษิตคำอื่นที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาด้วย เช่น ถ้าเป็นภาษิตพระสัมมาสัมพุทธตรัสเอง เรียกว่า พุทธภาษิต หรือ พุทธสุภาษิต หรือ พระพุทธพจน์

พุทธสุภาษิต หรือ พุทธศาสนสุภาษิต หมายถึง ถ้อยคำดี ๆ ในพระพุทธศาสนา แต่ไม่ได้หมายความเฉพาะคำที่พระพุทธองค์ตรัสไว้เท่านั้น แม้สุภาษิตแทบทั้งหมดจะเป็นพระพุทธพจน์ก็ตาม แต่ก็ยังมีสุภาษิตคำอื่นที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาด้วย เช่น ถ้าเป็นภาษิตพระสัมมาสัมพุทธตรัสเอง เรียกว่า พุทธภาษิต หรือ พุทธสุภาษิต หรือ พระพุทธพจน์

 

หมวด หมวดความสุข

 หมวดหมู่
กรรมย่อมจำแนกสัตว์ คือ ให้ทราม และประณีตหมวดความสุข
กรรมไม่ดี ย่อมเผาผลาญในภายหลังหมวดความสุข
การที่ไม่ดี และไม่เป็นประโยชน์แก่ตนนั้นทำง่ายหมวดความสุข
การประพฤติประโยชน์กับคนไม่ฉลาดในประโยชน์ ไม่นำสุขมาให้เลยหมวดความสุข
การสร้างสมความดี นำสุขมาให้หมวดความสุข
การแสดงสัทธรรม นำความสุขมาให้หมวดความสุข
การใดเป็นประโยชน์ด้วย ดีด้วย การนั้นแลทำได้ยากยิ่งหมวดความสุข
การไม่ทำความชั่ว ย่อมก่อให้เกิดความสุขหมวดความสุข
การไม่ทำความชั่วทั้งปวง 1 การบำเพ็ญความดีให้เพียบพร้อม 1 การชำระจิตของตนให้ผ่องใส 1 สามนี้ คือคำสอนของพระพุทธเจ้าหมวดความสุข
คนมีความชั่วย่อมเดือนร้อน เพราะกรรมของตนหมวดความสุข
คนเรานี้ ถ้ามีอันทำชั่วลงไป ก็อย่าพึงทำความชั่วนั้นซ้ำเข้าอีกหมวดความสุข
ความชั่ว คนชั่ว ทำง่ายหมวดความสุข
ความชั่ว ไม่ทำเสียเลย จะดีกว่าหมวดความสุข
ความดี คนชั่ว ทำยากหมวดความสุข
ความดี คนดี ทำง่ายหมวดความสุข
ความดี ทำไว้แล จะดีกว่าหมวดความสุข
ความดี โจรลักไม่ได้หมวดความสุข
ความดีที่ทำไว้เองนี้แหละ เป็นทรัพย์ส่วนของตัวโดยเฉพาะหมวดความสุข
ความดีที่ทำไว้เองเป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้าหมวดความสุข
ความสงบระงับแห่งสังขารนั้น เป็นสุขหมวดความสุข
ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบใจไม่มีหมวดความสุข
ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ทั้งหลาย นำสุขมาให้หมวดความสุข
ความไม่เบียดเบียนกันเป็นสุขในโลกหมวดความสุข
จะพึงมีความสุขเป็นนิตย์ ก็เพราะไม่พบเห็นคนพาลหมวดความสุข
ช่างดอกไม้ ร้อยพวงมาลัยได้มากมาย จากดอกไม้กองหนึ่ง ฉันใด คนเรา เกิดมาแล้วก็ควร สร้างความดีงามให้มาก ฉันนั้นหมวดความสุข
ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย คำว่า บุญ นี้เป็นชื่อของความสุขหมวดความสุข
ตายเพราะชอบธรรมดีกว่า อยู่อย่างไม่ชอบธรรม จะมีค่าอะไรหมวดความสุข
ถึงคราวจะสิ้นชีพ บุญก็ช่วยให้เป็นสุขหมวดความสุข
ทำกรรมใดแล้ว ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลไม่ดีหมวดความสุข
ทำกรรมใดแล้ว ไม่ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลดีหมวดความสุข
ทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่วหมวดความสุข
ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว นำมาซึ่งความสุขหมวดความสุข
ธรรมนั่นแหละ ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรมหมวดความสุข
ธีรชนสร้างความดีทีละน้อย ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความดีหมวดความสุข
นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่งหมวดความสุข
บัณฑิตนั้น ถึงถูกทุกข์กระทบ ถึงพลาดพลั้งลงก็คงสงบอยู่ได้ และ ไม่ละทิ้งธรรมเพราะชอบหรือชังหมวดความสุข
บัณฑิตไม่ประกอบความชั่ว เพราะเห็นแก่ความสุขส่วนตัวหมวดความสุข
บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำหมวดความสุข
บุคคลใดเคยทำกรรมชั่วไว้ แล้วกลับตัวได้ หันมาทำดีปิดกั้น บุคคลนั้นย่อมทำโลกให้แจ่มใส เหมือนดังดวงจันทร์อันพ้นจากเมฆหมอกหมวดความสุข
บุคคลใดในกาลก่อนเคยผิดพลาด ครั้นภายหลังเขากลับตัวได้ไม่ประมาท บุคคลนั้น ย่อมทำโลกให้แจ่มใส เหมือนดังดวงจันทร์ อันพ้นจากเมฆหมอกหมวดความสุข
ผู้ประพฤติธรรม ย่อมนอนเป็นสุขหมวดความสุข
ผู้อิ่มในธรรม ย่อมนอนเป็นสุขหมวดความสุข
ผู้เจริญเมตตาดีแล้ว หลับและตื่นย่อมเป็นสุขหมวดความสุข
พาลชนสร้างสมความชั่วทีละน้อย ก็เต็มเพียบไปด้วยความชั่วหมวดความสุข
พึงสละทรัพย์ เพื่อเห็นแก่อวัยวะ พึงสละอวัยวะ ในเมื่อจะรักษาชีวิต พึงสละได้หมด ทั้งอวัยวะ ทรัพย์ และ ชีวิต ในเมื่อคำนึงถึงธรรมหมวดความสุข
ละเหตุทุกข์ได้ เป็นสุขในที่ทั้งปวงหมวดความสุข
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรมหมวดความสุข
อย่าดูหมิ่นความชั่วว่าเล็กน้อย คงจักไม่มีผลมาถึงตัวหมวดความสุข
อย่าพึงสร้างความพอใจในความชั่วนั้น การสั่งสมความชั่ว เป็นการก่อความทุกข์หมวดความสุข
เกียรติไม่ทิ้งผู้ตั้งอยู่ในธรรมหมวดความสุข
เพราะน้ำหยดทีละน้อย หม้อน้ำก็ยังเต็มได้หมวดความสุข
ไม่ควรทำบาป แม้เพราะเห็นแก่กินหมวดความสุข
ไม่พึงปรารถนาความสำเร็จแก่ตน โดยทางไม่ชอบธรรมหมวดความสุข
ไม่ได้แต่ชอบธรรมดีกว่า ถึงได้แต่ไม่ชอบธรรมจะดีอะไรหมวดความสุข