คำไทยโบราณที่ไม่นิยมใช้ในปัจจุบัน

ในปัจจุบันศัพท์วัยรุ่นแปลก ๆ โผล่มาให้เห็นกันบ่อยทั้งจากการเพี้ยนเสียง แฝงความหมายอื่นไว้ในคำศัพท์นั้น ไม่ว่าจะเป็นคำว่า ลำไย นก บ่องตง จุงเบย ฯลฯ

วันนี้เราจึงจะหันมาดูคำศัพท์ภาษาไทยเก่า ๆ แปลก ๆ กันบ้างที่หลายคนอาจจะไม่เคยได้ยินเลยด้วยซ้ำและไม่ค่อยมีคนใช้กันแล้วในปัจจุบัน เพื่อจะได้เพิ่มความรู้และฟื้นฟูความจำกัน มาดูว่าเรามีคำน่าสนใจไหนมาฝากกันบ้าง

รวมคำไทยโบราณที่ไม่นิยม

มโนสาเร่ (น.)

เรื่องเบ็ดเตล็ดหยุมหยิม เช่น เรื่องมโนสาเร่, เรียกคดีอันมีทุนทรัพย์หรือค่าเช่าจำนวนเล็กน้อย ซึ่งไม่เกินจำนวนที่กำหนดในกฎหมายว่า คดีมโนสาเร่.

ลั่นดาล (ก.)

ลงกลอนประตู

เส็งเคร็ง (ว.)

เลว, ไม่ดี, ไม่มีค่า, ไม่มีราคา, เช่น ของเส็งเคร็งไม่มีใครต้องการ ป่านี้ไม้ดี ๆ ถูกตัดไปหมดแล้ว เหลือแต่ไม้เส็งเคร็ง

กระเหี้ยนกระหือรือ (ก.)

แสดงความกระตือรือล้นเอาจริงเอาจังอย่างออกนอกหน้า

บุโรทั่ง (ว.)

เก่าและทรุดโทรมมาก

ด้ำ (น.)

ผีบ้านผีเรือน

หอม (ก.)

เก็บออม

รุน (ก.)

ดุนไปเรื่อย, ไสไปเรื่อย, เช่น รุนหลังให้รีบเดินไปข้างหน้า

ระบายท้อง (น.)

เครื่องช้อนกุ้งชนิดหนึ่งทำด้วยไม้ไผ่สานเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายชนาง แต่เล็กกว่า มีด้ามยาว ใช้ช้อนกุ้งหรือปลาเล็กปลาน้อยตามชายเฟือย

ตีขลุม (ก.)

ตู่หรือหยิบฉวยเอาของผู้อื่นโดยทึกทักเอาว่าเป็นของตน, แสดงอาการเป็นเชิงรับสมอ้างเพื่อประโยชน์แก่ตน

ผิปดสัจจาคำ (ก.)

ถ้าผิดคำพูด, ถ้าพูดโกหก, ถ้าพูดผิดไปจากคำสัญญาที่ให้ไว้

หลายคนอาจถึงกับถามว่านี้คือคำในภาษาไทยจริงเหรอ ขอตอบว่าจริงครับ คงไม่แปลกที่หลายคนไม่เคยเห็นหรือได้ยินคำเหล่านี้เพราะในปัจจุบันก็ไม่นิยมใช้กันแล้วแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเลิกใช้ไปเลย

หากเราเรียนรู้คำศัพท์ไว้ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายมีแต่จะเพิ่มความรู้ของเราขึ้นไป