พุทธสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความเพียร

พุทธสุภาษิต หรือ พุทธศาสนสุภาษิต หมายถึง ถ้อยคำดี ๆ ในพระพุทธศาสนา แต่ไม่ได้หมายความเฉพาะคำที่พระพุทธองค์ตรัสไว้เท่านั้น แม้สุภาษิตแทบทั้งหมดจะเป็นพระพุทธพจน์ก็ตาม แต่ก็ยังมีสุภาษิตคำอื่นที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาด้วย เช่น ถ้าเป็นภาษิตพระสัมมาสัมพุทธตรัสเอง เรียกว่า พุทธภาษิต หรือ พุทธสุภาษิต หรือ พระพุทธพจน์

 

หมวด หมวดความเพียร

  หมวดหมู่
การงานที่ทำโดยผลีผลาม ทำให้คนอ่อนปัญญาต้องเดือนร้อนภายหลัง หมวดความเพียร
การงานใด ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมาก หมวดความเพียร
คนขยัน พึงไม่ให้ประโยชน์ที่มาถึงแล้วผ่านไปโดยเปล่า หมวดความเพียร
คนขยัน ย่อมหาทรัพย์ได้ หมวดความเพียร
คนขยัน ได้ความสงบใจ หมวดความเพียร
คนขยันทั้งคืนทั้งวัน จักไม่ซึมเซา เรียกว่าแต่ละวันมีแต่นำโชค หมวดความเพียร
คนฉลาดไม่ถูกเรื่อง ถึงจะพยายามทำประโยชน์ ก็ไม่สัมฤทธิ์ผลให้เกิดสุข หมวดความเพียร
คนที่ผลัดวันประกันพรุ่งนี้ ย่อมเสื่อม ยิ่งผลัดวันมะรืนนี้ ก็ยิ่งเสื่อม หมวดความเพียร
คนที่พากเพียรไม่หยุด เทวดาก็กีดกันไม่ได้ หมวดความเพียร
คนที่ไม่รู้จักประโยชน์ตนว่า อะไรควรทำวันนี้ อะไรควรพรุ่งนี้ ใครตักเตือนก็โกรธ เย่อหยิ่ง ถือดีว่า ฉันเก่ง ฉันดี คนอย่างนี้ เป็นที่ชอบใจของกาฬกิณี หมวดความเพียร
คนประมาท เปรียบเสมือนคนตายแล้ว หมวดความเพียร
คนประมาท เสมือนคนตายแล้ว หมวดความเพียร
คนผลัดวันประกันพรุ่ง มีแต่จะเกิดความเสื่อม หมวดความเพียร
คนพ้นทุกข์ได้เพราะความเพียร หมวดความเพียร
คนมีกิจธุระ ตั้งใจทำการงานให้เหมาะเจาะ ย่อมหาทรัพย์ได้ หมวดความเพียร
คนมีปัญญา ถึงเผชิญอยู่กับความทุกข์ ก็ไม่ยอมสิ้นหวังที่จะได้ประสบความสุข หมวดความเพียร
คนใดไม่ว่าจะหนาวหรือร้อน มีลมแดด เหลือบยุงก็ไม่หรั่น ทนหิวทนกระหายได้ทั้งนั้น ทำงานต่อเนื่องไปไม่ขาด ทั้งคืนวัน สิ่งที่เป็นประโยชน์มาถึงตามกาล ก็ไม่ปล่อยให้สูญเสียไป คนนั้นย่อมเป็นที่ชอบใจของสิริโชค สิริโชคจะพักพึงอยู่กับเขา หมวดความเพียร
คนไม่ประมาท ไม่มีวันตายในกาลอันไม่ควรตาย หมวดความเพียร
คนไม่เกียจคร้าน ย่อมพบแต่ความสุข หมวดความเพียร
ควรทำวันคืนไม่ให้เปล่าจากประโยชน์น้อยหรือมาก เพราะวันคืนผ่านบุคคลใดไป ชีวิตของบุคคลนั้น ย่อมพร่องจากประโยชน์นั้น หมวดความเพียร
ความคืนผ่านไป ๆ บัดนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ หมวดความเพียร
ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย หมวดความเพียร
ความไม่ประมาท เป็นทางแห่งความไม่ตายในกาลยังควรไม่ตาย หมวดความเพียร
ค่อย ๆ ตั้งตัว เหมือนค่อย ๆ ก่อไฟจากกองน้อย หมวดความเพียร
ค่อย ๆ เก็บรวบรวมทรัพย์ ดังปลวกก่อจอมปลวก หมวดความเพียร
จงทำงานให้สมกับอาหารที่บริโภค หมวดความเพียร
จงทำประโยชน์ให้สำเร็จ ด้วยความไม่ประมาท หมวดความเพียร
จงมีความพยายามในหน้าที่ของตน หมวดความเพียร
จงเตรียมการให้พร้อม สำหรับอนาคต หมวดความเพียร
ถ้าจะทำ ก็ควรทำให้จริง หมวดความเพียร
ถ้ามัวล่าช้า ทำกิจล้าหลัง จะจมลงในห้วงอันตราย หมวดความเพียร
ทำงานไม่คั่งค้าง เป็นอุดมมงคล หมวดความเพียร
ทำเรื่อยไป ไม่ท้อถอย ผลที่ประสงค์จะสำเร็จสมหมาย หมวดความเพียร
ที่ควรช้า จงช้า ที่ควรเร่ง จงเร่ง หมวดความเพียร
ท่านทั้งหลายจงเห็นความเกียจคร้านว่าเป็นภัย และ เห็นการปรารภความเพียรว่าปลอดภัย แล้วปรารภความเพียรเถิด นี้เป็นพุทธานุศาสนี หมวดความเพียร
ท่านทั้งหลายต้องทำความเพียรเอง ตถาคตเป็นแต่ผู้บอก ผู้มีปกติเพ่งพินิจดำเนินไปแล้วจักพ้นจากเครื่องผูกของมาร หมวดความเพียร
บัณฑิต ไม่ควรท้อแท้ หมวดความเพียร
ประพฤติชอบเวลาใด เวลานั้นชื่อว่าฤกษ์ดี มงคลดี เช้าดี รุ่งอรุณดี หมวดความเพียร
ประโยชน์ เป็นฤกษ์ของประโยชน์เอง หมวดความเพียร
ประโยชน์คือตัวฤกษ์ของประโยชน์ ดวงดาวจักทำอะไรได้ หมวดความเพียร
ประโยชน์งามตรงที่ความพยายามสำเร็จ หมวดความเพียร
ประโยชน์ย่อมสำเร็จโดยชอบแก่ผู้ทำโดยไม่เบื่อหน่าย หมวดความเพียร
ประโยชน์ย่อมไม่สำเร็จโดยชอบแก่ผู้ทำโดยเบื่อหน่าย หมวดความเพียร
ผู้ขยันในหน้าที่การงาน ไม่ประมาท เข้าใจจัดการงาน เลี้ยงชีวิตพอสมควร จึงรักษาทรัพย์ที่หามาได้ หมวดความเพียร
ผู้ถึงพร้อมด้วยศีล มีปัญญา มีใจมั่นคงดีแล้วปรารภความเพียร ตั้งตนไว้ในธรรม ในกาลทุกเมื่อ ย่อมข้ามโอฆะที่ข้ามได้ยาก หมวดความเพียร
ผู้ที่ทำการงานลวก ๆ โดยมิได้พิจารณาใคร่ครวญให้ดี เอาแต่รีบร้อนพรวดพราดจะให้เสร็จ การงานเหล่านั้น ก็จะก่อความเดือนร้อนให้ เหมือนตักอาหารที่ยังร้อนใส่ปาก หมวดความเพียร
ผู้ปรารถนาประโยชน์ด้วยวิธีการอันผิด จะต้องเดือดร้อน หมวดความเพียร
ผู้มีปัญญาเฉลียวฉลาด ย่อมตั้งตนได้ ด้วยต้นทุนแม้น้อย เหมือนคนก่อไฟน้อยขึ้นฉะนั้น หมวดความเพียร
ผู้ใดทำการโดยรู้ประมาณ ทราบชัดถึงกำลังของตน แล้วคิดการเตรียมไว้รอบคอบ ทั้งโดยแบบแผนทางตำรา ทั้งโดยการปรึกษาหารือ และโดยถ้อยคำที่ใช้พูดอย่างดี ผู้นั้นย่อมทำการสำเร็จ มีชัยอย่างไพบูลย์ หมวดความเพียร
ผู้ใดเกียจคร้าน มีความเพียรเลว พึงเป็นอยู่ตั้งร้อยปี แต่ผู้ปรารถนาความเพียรมั่นคง มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ประเสริฐกว่าผู้นั้น หมวดความเพียร
ผู้ไม่ประมาท ควรทำความเพียรให้แน่วแน่ หมวดความเพียร
ผู้ไม่สำคัญความหนาว และ ความร้อนให้ยิ่งไปกว่าหญ้าบุรุษเมื่อทำกิจ ย่อมไม่เสื่อมจากความสุข หมวดความเพียร
พึงบากบั่นทำการให้มั่นคง หมวดความเพียร
พึงประกอบการค้าที่ชอบธรรม หมวดความเพียร
พึงป้องกันภัยที่ยังมาไม่ถึง หมวดความเพียร
พึงระแวงสงสัยสิ่งที่ควรระแวงสงสัย หมวดความเพียร
พึงแสวงหาทรัพย์โดยทางชอบธรรม หมวดความเพียร
มัวรำพึงถึงความหลัง ก็มีแต่จะหดหาย มัวหวังวันข้างหน้า ก็มีแต่จะละลาย อันใดยังไม่มาถึง อันนั้นก็ยังไม่มี รู้อย่างนี้แล้ว เมื่อมีฉันทะเกิดขึ้น คนฉลาดที่ไหนจะปล่อยให้หายไปเปล่า หมวดความเพียร
รีบทำความเพียรเสียแต่วันนี้ หมวดความเพียร
รู้ว่าอะไรเป็นประโยชน์แก่ชีวิตตน ก็ควรรีบลงมือทำ หมวดความเพียร
ฤกษ์ยามและดวงดาว จักช่วยอะไรได้ หมวดความเพียร
สิ่งใดเป็นหน้าที่ กลับทอดทิ้งเสีย ไพล่ไปทำสิ่งที่ไม่ใช่หน้าที่ คนเหล่านั้นมัวประมาทอยู่ ความหมักหมมภายในตัวเขา ก็พอกพูนยิ่งขึ้น หมวดความเพียร
อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์ หมวดความเพียร
อย่ามัวประมาทอยู่เลย หมวดความเพียร
อย่ารำพึงถึงความหลัง อย่ามัวหวังถึงอนาคต หมวดความเพียร
อริยมรรคย่อมบริสุทธิ์ เมื่อขับไล่ความหลับ ความเกียจคร้าน ความบิดขี้เกียจ ความไม่ยินดี และ ความเมาอาหารนั้นได้ด้วยความเพียร หมวดความเพียร
อันความหวังในผล ย่อมสำเร็จแก่ผู้ไม่ใจเร็วด่วนได้ หมวดความเพียร
เกิดเป็นคน ควรพยายามเรื่อยไป หมวดความเพียร
เกิดเป็นคน ควรมีความหวังเรื่อยไป หมวดความเพียร
เตรียมกิจสำหรับอนาคตให้พร้อมไว้ก่อน อย่าให้กิจนั้นบีบคั้นตัว เมื่อถึงเวลาต้องทำเฉพาะหน้า หมวดความเพียร
เป็นคนควรพยายามเรื่อยไป จนกว่าผลที่ปรารถนาจะสำเร็จ หมวดความเพียร
เป็นคนควรหวังเรื่อยไป บัณฑิตไม่ควรท้อแท้ เราเห็นประจักษ์มากับตนเอง เราปรารถนาอย่างใด ก็ได้สมตามนั้น หมวดความเพียร
เมื่อความบากบั่นมีอยู่ บัณฑิตพึงเว้นบาปในโลกนี้เสีย เหมือนคนมีจักษุ เว้นเดินทางอันไม่สะดวกเรียบร้อย หมวดความเพียร
เมื่อต้องการความสุข ไม่พึงสิ้นความหวัง หมวดความเพียร
เมื่อทำหน้าที่ของลูกผู้ชายแล้ว จังไม่ต้องเดือนร้อนใจในภายหลัง หมวดความเพียร
เมื่อได้เพียรพยายามแล้ว ถึงจะตาย ก็ชื่อว่าตายอย่างไม่มีใครติเตียน ไม่ว่าในหมู่ญาติ หมู่เทวดา หรือว่าพระพรหมทั้งหลาย หมวดความเพียร
เวลาแต่ละวัน อย่าให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ จะน้อยหรือมาก ก็ให้ได้ประโยชน์อะไรบ้าง หมวดความเพียร
โภคทรัพย์ มิใช่มีมาได้ด้วยเพียงคิดเอา หมวดความเพียร
ใครเล่ารู้ว่าจะตายวันตายพรุ่ง หมวดความเพียร
ใคร่ครวญก่อนแล้วจึงทำ ประเสริฐกว่า หมวดความเพียร
ไม่ควรให้แต่ละวันผ่านไปเปล่า หมวดความเพียร
ไม่พึงขวนขวายในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ หมวดความเพียร
ไม่พึงวิตกกังวลถึงอนาคต หมวดความเพียร
ไม่พึงหวนคำนึงถึงอดีต หมวดความเพียร
ไม่พึงหาทรัพย์ด้วยการคดโกง หมวดความเพียร

 

 

สามารถดูพุทธสุภาษิต เพิ่มเติม ได้ที่ลิงก์นี้