พุทธสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความประมาท

พุทธสุภาษิต หรือ พุทธศาสนสุภาษิต หมายถึง ถ้อยคำดี ๆ ในพระพุทธศาสนา แต่ไม่ได้หมายความเฉพาะคำที่พระพุทธองค์ตรัสไว้เท่านั้น แม้สุภาษิตแทบทั้งหมดจะเป็นพระพุทธพจน์ก็ตาม แต่ก็ยังมีสุภาษิตคำอื่นที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาด้วย เช่น ถ้าเป็นภาษิตพระสัมมาสัมพุทธตรัสเอง เรียกว่า พุทธภาษิต หรือ พุทธสุภาษิต หรือ พระพุทธพจน์

 

หมวด หมวดความประมาท

  หมวดหมู่
คนทอดทิ้งกิจที่ควรทำ ไปทำกิจที่ไม่ควรทำ เมื่อเขาถือตัวมัวประมาท อาสวะย่อมเจริญ หมวดความประมาท
คนประมาท ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน หมวดความประมาท
คนมีปัญญาทราม ย่อมประกอบแต่ความประมาท หมวดความประมาท
ความประมาท บัณฑิต ติเตียนทุกเมื่อ หมวดความประมาท
ความประมาท เป็นทางแห่ง ความตาย หมวดความประมาท
ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา หมวดความประมาท
ความรู้เกิดแก่คนพาล ก็เพียงเพื่อความฉิบหาย, มันทำสมองของเขาให้เขว, ย่อมฆ่าส่วนที่ขาวของคนพาลเสีย หมวดความประมาท
ผู้ประมาท เหมือนคนตายแล้ว หมวดความประมาท
ผู้ใดมีปัญญาทราม มีใจไม่มั่นคง พึงเป็นอยู่ตั้งร้อยปี ส่วนผู้มีปัญญาเพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ประเสริฐกว่า หมวดความประมาท
หากกล่าวพุทธพจน์ได้มาก แต่เป็นคนประมาท ไม่ทำตามพุทธพจน์นั้น ก็ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล เหมือนคนเลี้ยงโค คอยนับโคให้ผู้อื่นฉะนั้น หมวดความประมาท
อย่ามัวประกอบความประมาท หมวดความประมาท
เมื่อก่อนประมาท ภายหลังไม่ประมาท เขาชื่อว่ายังโลกนี้ให้สว่าง เหมือนพระจันทร์พ้นจากเมฆหมอกฉะนั้น หมวดความประมาท
ไม่ควรสมคบด้วยความประมาท หมวดความประมาท