คำในภาษาไทย

แพศย์

อ่านว่าแพด

พจนานุกรมไทย แพศย์ หมายถึง:

  1. [แพด] น. คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).

 ภาพประกอบ

  • แพศย์ อ่านว่า?, คำในภาษาไทย แพศย์ อ่านว่า แพด

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

แกรก แกร่ง แกละ แกลเลียม แกล้ง แกว่งกวัด แครง แคร่ แคล้ว แจรง แชรง แต่ละวัน

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น