สมุน

[สะหฺมุน] น. จาก คา หรือใบไม้ที่ใช้มุงหลบหลังคา.

[สะหฺมุน] น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ, มักเรียกว่า ลูกสมุน.

[สะหฺมุน] น. หมอทําพิธีเบิกไพรเพื่อป้องกันภัยในป่า.

[สะหฺมุน] น. สวะหญ้าขนาดใหญ่ที่อยู่ชายฝั่ง.

Java weed

lackey

leaves sticked together used as a temporary shelter or roofing