พักตรากฤติ

พักตรากฤติ หมายถึง?

พจนานุกรมไทย พักตรากฤติ หมายถึง:

1. [-กฺริด] น. โฉมหน้า เช่น พักตรา-กฤติอันบริสุท- ธิพบูและโสภา. (สมุทรโฆษ). (ส. พกฺตฺร + อากฺฤติ).