คำในภาษาไทย

ประวัติกาล

อ่านว่าปฺระ-หฺวัด-ติ-กาน

อ่านว่าปฺระ-หฺวัด-กาน

พจนานุกรมไทย ประวัติกาล หมายถึง:

  1. [ปฺระหฺวัดติกาน, ปฺระหฺวัดกาน] น. สมัยที่มีบันทึกเหตุการณ์.

 ภาพประกอบ

  • ประวัติกาล อ่านว่า?, คำในภาษาไทย ประวัติกาล อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-ติ-กาน
  • ประวัติกาล อ่านว่า?, คำในภาษาไทย ประวัติกาล อ่านว่า ปฺระ-หฺวัด-กาน

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

ปกติ ปการ ปฏิภาณกวี ปฐมดุสิต ปฐมยาม ปฐมสมโพธิ ปฐมเทศนา ปราดเปรื่อง ปุรพษาฒ ปุษยะ ปุสสะ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น