คำในภาษาไทย

ประพิณ

อ่านว่าปฺระ-พิน

พจนานุกรมไทย ประพิณ หมายถึง:

  1. [ปฺระพิน] ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ส. ปฺรวีณ).

 ภาพประกอบ

  • ประพิณ อ่านว่า?, คำในภาษาไทย ประพิณ อ่านว่า ปฺระ-พิน

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

ปกติ ปการ ปฏิภาณกวี ปฐมดุสิต ปฐมยาม ปฐมสมโพธิ ปฐมเทศนา ปราดเปรื่อง ปุรพษาฒ ปุษยะ ปุสสะ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น