คำในภาษาไทย

ประทุษร้าย

อ่านว่าปฺระ-ทุด-สะ-ร้าย

พจนานุกรมไทย ประทุษร้าย หมายถึง:

  1. [ปฺระทุดสะ-] ก. ทําให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทําให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทําร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.

EN-TH Dictionary ประทุษร้าย ภาษาอังกฤษคือ:

  1. injure

 ภาพประกอบ

  • ประทุษร้าย อ่านว่า?, คำในภาษาไทย ประทุษร้าย อ่านว่า ปฺระ-ทุด-สะ-ร้าย

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

ปกติ ปการ ปฏิภาณกวี ปฐมดุสิต ปฐมยาม ปฐมสมโพธิ ปฐมเทศนา ปราดเปรื่อง ปุรพษาฒ ปุษยะ ปุสสะ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น