คำในภาษาไทย

บริพาร

อ่านว่าบอ-ริ-พาน

พจนานุกรมไทย บริพาร หมายถึง:

  1. [บอริพาน] น. ผู้แวดล้อม, ผู้รับใช้หรือผู้ห้อมล้อมติดตาม. (ป. ปริวาร).

 ภาพประกอบ


 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

บดินทร์ บท- บทบงกช บทภาชน์ บทรัช บทามพุช บทเรศ บพิธ บัณฑุกัมพล บำราศ บิณฑบาต บโทน

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น