ตัวกรองผลการค้นหา
ลอย
หมายถึงว่าย
ความหมายของคำราชาศัพท์
มูลเหตุที่ทำให้เกิดมีคำราชาศัพท์
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
ฟุ้ง
หมายถึงลอยขึ้น
ข้องลอย
หมายถึงเป็นพาชนะใส่ปลาจักสานด้วยไม้ไผ่มีรูปร่างคล้ายๆเป็ด
ลอยน้ำ
หมายถึงว่ายน้ำ
ส่ำเชื้อ
หมายถึงชั้นต่างๆ
หลั่น
หมายถึงเป็นชั้นๆ
ไตรตรึงษ์
หมายถึงดาวดึงส์ สวรรค์ชั้นที่ 2 คือ ชั้นดาวดึงส์ ซึ่งเป็นชั้นที่พระอินทร์ครอง.
คนมะลำมะลอย
หมายถึงคนไม่น่าเชื่อถือ
เทิน
หมายถึงการวางซ้อนกันเป็นชั้น เทิบ ก็เรียก
เทิบ
หมายถึงการวางซ้อนกันเป็นชั้น เทิน ก็เรียก
มุบเมือง
หมายถึงอาการผลุบๆ โผล่ๆ เช่น ขอนลอยน้ำหรือแสงไฟที่พุ่งขึ้นแล้วลดลง.
ขี้กะเตอะ
หมายถึงสวะที่ลอยตามน้ำ เรียก ขี้กะเตอะ ตุมปวก ขี้ตุมปวก ขี้เฮอะ ก็ว่า
