พุทธสุภาษิต
โทษคนอื่นเที่ยวกระจาย เหมือนโปรยแกลบ แต่โทษตนปิดไว้ เหมือนพรานนกเจ้าเล่ห์แฝงตัวบังกิ่งไม้
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
ขุมกำลังของคนพาล คือการจ้องหาโทษของคนอื่น ขุมกำลังของบัณฑิต คือการไตร่ตรองโดยพินิจ คนชั่วฆ่าตัวเองก่อน ภายหลังจึงฆ่าคนอื่น คนที่เห็นแต่โทษผู้อื่น คอยแต่เพ่งโทษนั้น อาสวะก็เพิ่มพูน เขายังไกลจากความสิ้นอาสวะ คนมิได้เป็นโจรเพราะคำของคนอื่น มิได้เป็นมุนีเพราะคำของคนอื่น คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้ คนใดร้องไห้บ่นเพ้อถึงคนที่ตายไปแล้ว แม้คนที่ร้องนั้นก็ต้องตายเหมือนกัน บัณฑิตมีความไม่เพ่งโทษผู้อื่นเป็นกำลัง ผู้ประมาท เหมือนคนตายแล้ว ฝึกตนได้แล้วจึงควรฝึกคนอื่น อย่ามาถึงกรรมอันมีโทษเลย โทษคนอื่น เห็นง่าย แต่โทษตนเองเห็นยาก โลกถูกตัณหาก่อขึ้น ถูกชราล้อมไว้ ถูกมฤตยูปิดไว้ จึงตั้งอยู่ในทุกข์
