พุทธสุภาษิต
เมื่อใดบัณฑิตรู้ว่าชรา และ มรณะเป็นทุกข์ กำหนดรู้ทุกข์ ซึ่งเป็นที่อาศัยแห่งปุถุขน มีสติเพ่งพินิจอยู่ เมื่อนั้น ย่อมไม่ประสบความยินดีที่ยิ่งกว่านั้น
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
ตาย ก็เป็นทุกข์ ทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น ทุกข์ย่อมตั้งอยู่ และเสื่อมไป นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ นอกจากทุกข์ ไม่มีอะไรเกิด บัณฑิตไม่ศึกษา เพราะอยากได้ลาภ ศีลก่อให้เกิดสุขตราบเท่าชรา สัตว์ทั้งปวงย่อมถูกชราและมรณะพัดพาไป เกิด ก็เป็นทุกข์ เจ็บ ก็เป็นทุกข์ เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อม แก่ ก็เป็นทุกข์ โจรพาลอยู่ในที่ใด บัณฑิตไม่ควรอยู่ในที่นั้น โลกถูกตัณหาก่อขึ้น ถูกชราล้อมไว้ ถูกมฤตยูปิดไว้ จึงตั้งอยู่ในทุกข์
