พุทธสุภาษิต
ผู้ไม่ระเริงในอารมณ์ที่ชอบใจ ไม่ประกอบในความดูหมิ่น เป็นผู้ละเอียดเฉียบแหลม ย่อมไม่เชื่อง่าย ไม่หน่ายแหนง
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
ก็บาปเกิดจากอารมณ์ใด ๆ พึงห้ามใจจากอารมณ์นั้น ๆ ความอยาก มีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย ความโกรธเป็นอารมณ์ของคนมีปัญญาทราม ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ ผู้ถูกขอเมื่อไม่ให้สิ่งที่เขาขอ ย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ขอ ผู้ที่มัวเพลินประมาทอยู่กับสิ่งที่ชอบใจ สิ่งที่รัก และสิ่งที่เป็นสุข จะถูกสิ่งที่ไม่ชอบ ไม่รักและความทุกข์ เข้าครอบงำ ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจของบุคคลอื่น ผู้เกลียดธรรม เป็นผู้เสื่อม ผู้ให้ของชอบใจ ย่อมได้ของชอบใจ ผู้ให้ของเลิศ ย่อมได้ของเลิศ ผู้ให้ของดี ย่อมได้ของดี ผู้ให้ของประเสริฐ ย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ ผู้ให้สิ่งที่ชอบใจ ย่อมได้สิ่งที่ชอบใจ
