พุทธสุภาษิต
ผู้ใดไม่มีความยึดถือว่าของเรา ในนามรูปโดยประการทั้งปวง และ ผู้ใดย่อมไม่เศร้าโศกเพราะนามรูปที่ไม่มีอยู่, ผู้นั้นแลท่านเรียกว่าภิกษุ
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
คนผู้มีสติ มีความเจริญทุกเมื่อ ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้ติดในส่งที่ยึดถือว่าของเรา ย่อมละความโศกเศร้า ความรำพัน และ ความตระหนี่ไม่ได้ เพราะฉะนั้น มุนีทั้งหลายผู้เห็นความปลอดภัย จึงละความยึดถือไปได้ ผู้มีความดีจงรักษาความดีของตนไว้ ผู้มีความรู้ในทางที่ชั่ว เป็นผู้เสื่อม ผู้มีความรู้ในทางที่ดี เป็นผู้เจริญ ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจของบุคคลอื่น ผู้เคารพผู้อื่น ย่อมมีความเคารพตนเอง ผู้ใดมีความสัตย์ มีธรรม มีความไม่เบียดเบียน มีความสำรวม และมีความข่มใจ ผู้นั้นแลชื่อว่าผู้มีปัญญา หมดมลทิน เขาเรียกท่านว่า เถระ ผู้ใดไม่มีกามอยู่ ผู้ใดไม่มีตัณหา และผู้ใดข้ามความสงสัยได้, ผู้นั้นย่อมมีความพ้น ที่ไม่แปรผันเป็นอย่างอื่นอีก สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นล้วนมีความดับไปเป็นธรรมดา เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อม
