พุทธสุภาษิต
ผู้เป็นบัณฑิต เมื่อเล็งเห็นประโยชน์ตน ไม่พึงลุอำนาจของโลภะ พึงกำจัดใจที่ละโมภเสีย
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
การทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น ถึงจะมากก็ไม่ควรให้เป็นเหตุ ทำลายประโยชน์ที่เป็นจุดหมายของตน ชื่อว่าบัณฑิตย่อมทำประโยชน์ให้สำเร็จได้แล ตนมีทางไป เป็นของตน ตนเป็นที่พึ่งของตน บัณฑิต ย่อมฝึกตน บัณฑิตผู้ไม่ประมาท ย่อมได้รับประโยชน์ทั้งสอง บัณฑิตย่อมฝึกตน บัณฑิตย่อมเว้นสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ถือเอาแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ บัณฑิตไม่ศึกษา เพราะอยากได้ลาภ ประโยชน์ เป็นฤกษ์ของประโยชน์เอง ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ไม่ควรพร่าประโยชน์แห่งตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้จะมีมาก
