พุทธสุภาษิต
ผู้มีปัญญา ถึงพร้อมด้วยความรู้ ฉลาดในวิธีจัดการงาน รู้กาลและรู้สมัย เขาพึงอยู่ในราชการได้
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
ความมีปัญญา ย่อมรู้ได้จากการสนทนา ความรู้ที่เรียนมา เป็นเครื่องพัฒนาปัญญา ถึงสิ้นทรัพย์ ผู้มีปัญญาก็เป็นอยู่ได้, แต่อับปัญญา แม้มีทรัพย์ก็เป็นอยู่ไม่ได้ ปราชญ์กล่าวชีวิตของผู้เป็นอยู่ด้วยปัญญา ว่า ประเสริฐสุด ปัญญาไม่มีแก่ผู้ไม่พินิจพิจารณา ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้ตั้งใจศึกษา ย่อมได้ปัญญา ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิต ผู้มีปัญญา พึงรู้ได้ด้วยการสนทนา ผู้มีปัญญา รู้เนื้อความแห่งภาษิตคนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า ผู้มีปัญญาย่อมไม่ขอเลย ผู้มีปัญญาเหล่าใด ประกอบด้วยศึล ยินดีในความสงบด้วยปัญญา ผู้มีปัญญาเหล่านั้น เว้นไกลจากความชั่วแล้ว ไม่ต้องเชื่อผู้อื่น
