พุทธสุภาษิต
ผู้มีปรีชาได้โภคะแล้ว ย่อมสงเคราะห์หมู่ญาติ, เพราะการสงเคราะห์นั้น เขาย่อมได้เกียรติ ละไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
คนถึงคราวตาย หมู่ญาติก็ช่วยไม่ได้ ความพร้อมเพรียงของหมู่คณะย่อมนำสุขมาให้ ปราชญ์ได้โภคทรัพย์แล้ว ย่อมสงเคราะห์ญาติ ผู้ขอย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้ถูกขอเมื่อไม่ให้สิ่งที่เขาขอ ย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ขอ ผู้มีปรีชา มั่นคงดีแล้วในศีล ย่อมได้รับชื่อเสียงในโลกนี้ ละไปแล้ว ย่อมดีใจในสวรรค์ ชื่อว่าย่อมดีใจในที่ทั้งปวง ผู้มีปัญญาย่อมไม่ขอเลย ผู้แพ้ ย่อมอยู่เป็นทุกข์ ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา
