พุทธสุภาษิต
นกชนิดหนึ่งเที่ยวบินอยู่ตามช่องเขา และ ไหล่เขา มีชื่อว่านกมัยหกะ มันบินไปสู่ต้นเลียบอันมีผลสุก แล้วร้องว่า *ของข้า ๆ* เมื่อนกมัยหกะร้องอยู่อย่างนั้นฝูงนกทั้งหลายก็พากันบินมาจิกกินผลเลียบ แล้วก็พากันบินไป นกมัยหกะก็ยังพร่ำอยู่อย่างเดิมนั้นเอง
คำบาลีเอวมิเธว เอกจฺโจ สงฺฆริตฺวา พหุ ธนํ เนวตฺตโน น ญาตีนํ ยโถธึ ปฏิปชฺชติ
ความหมายคนบางคนในโลกนี้ก็ฉันนั้น เก็บทรัพย์สะสมไว้มากมายแล้ว ตนเองก็ไม่ได้ใช้ ทั้งไม่เผื่อแผ่เจือจานแก่ญาติทั้งหลายตามส่วน เมื่อเขาหวงแหนทรัพย์ไว้รำพึงว่า “ของข้าๆ” ราชการ หรือโจร หรือทายาท ก็มาเอาทรัพย์นั้นไป ตัวเขาก็ได้แต่รำพันอยู่อย่างนั้นนั่นเอง (๒๗/๙๓๑)
