พุทธสุภาษิต
จิตเกื้อกูลที่อบรมบริบูรณ์ดีแล้ว เป็นจิตหาประมาณมิได้, กรรมใดที่ทำแล้วพอประมาณ กรรมนั้นจักไม่เหลือในจิตนั้น
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
การฝึกจิต เป็นการดี ของที่ให้แล้ว ชื่อว่านำออกไปอย่างดีแล้ว จิตนี้ถูกยกขึ้นจากอาลัย คือกามคุณ เพื่อละที่ตั้งแห่งมาร ย่อมดิ้นรน เหมือนปลาถูกจับขึ้นจากน้ำโยนไปบนบกฉะนั้น ธรรมที่ประพฤติดีแล้วนำสุขมาให้ สติกำหนดลมหายใจเข้าออก อันผู้ประเสริฐอบรมบริบูรณ์ดีแล้ว, ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็ไม่หวั่นไหว สติกำหนดลมหายใจเข้าออก อันผู้ใดไม่อบรมให้บริบูรณ์, ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็หวั่นไหว สัตบุรุษ ยินดีในการเกื้อกูลสัตว์ สัตบุรุษยินดีในการเกื้อกูลสัตว์ เมื่อมีจิตไม่มั่นคง ไม่รู้พระสัทธรรม มีความเลื่อมใสเลื่อนลอย ปัญญาย่อมไม่บริบูรณ์ เมื่อยังมีชีวิตอยู่ ควรเกื้อกูลกัน โลก ถูกจิตนำไป โลกถูกจิตนำไป ถูกจิตชักไป, สัตว์ทั้งปวงไปสู่อำนาจแห่งจิตอย่างเดียว
