พุทธสุภาษิต
คนใดชอบนอน ชอบมั่วสุม ไม่เอางาน เกียจคร้าน เอาแต่โกรธ งุ่นง่าน นั้นคือปากทางของความเสื่อม
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
คนดี ชอบช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบความสุข คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบทางแห่งปัญญา คนเกียจคร้านย่อมไม่พบทางด้วยปัญญา คนไม่เกียจคร้าน ย่อมพบแต่ความสุข คบคนเช่นใด ก็เป็นคนเช่นนั้น คบคนเช่นใด ย่อมเป็นคนเช่นนั้น ความดี อันคนชั่วทำยาก ปฏิบัติชอบต่อบิดา เป็นสุขเช่นกัน ปฏิบัติชอบต่อสมณะ ย่อมเป็นสุข พึงเป็นคนชอบไตร่ถามเพื่อหาความรู้ มัวพะวงอยู่ว่า นี่ของเราชอบ นี่ของเรารัก แล้วปล่อยปละละเลยตนเองเสีย คนอย่างนี้จะไม่ได้ประสบสิ่งที่ชอบสิ่งที่รักเลย