พุทธสุภาษิต
คนใด มารดาบิดาแก่เฒ่า ล้วงพ้นวัยหนุ่มวัยสาวไปแล้ว ตนเองสามารถก็ไม่เลี้ยงดู นั้นคือปากทางแห่งความเสื่อม
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
ความดี อันคนชั่วทำยาก ทั้งหนุ่มและแก่ ล้วนร่างกายแตกดับไปทุกคน บิดามารดา เป็นบูรพาจารย์ของบุตร บิดามารดาพึงให้บุตรเรียนศิลปวิทยา บิดามารดาเป็นพรหมของบุตร มารดา บิดา ท่านว่าเป็นพรหมของบุตร มารดาบิดาเป็นที่นับถือของบุตร วัย หมดไปตามลำดับแห่งวัย วัยย่อมผ่านพ้นไปทุกขณะทีเดียว วัยสิ้นไปตามคืนและวัน หนุ่มก็ตาย แก่ก็ตาย เมื่อมีชีวิต วัยแห่งชีวิตก็ร่นเข้ามา
